Część 18

Potem padł Louis. Tak też zostaliście tylko Ty i Harry. O 00.02 film się skończył.

H: Dziękuję.

T: Ty? Za co?

H: Przy Tobie było mi tak ciepło...

T: Bo się zarumienię...

H: Wtedy też wyglądasz pięknie...

Jego usta zbliżyły się do Twoich i złączyły w pocałunku, który przerwał Lou.

Ls: Harry! Ty mnie zdradzasz!

H: Louis, Larry to już przeszłość.

Wtedy Louis się rozpłakał.

T: Bożeno, Louis!

Szybkim krokiem podeszłaś i usiadłaś obok Lou. Przytuliłaś go i dawałaś Hezzie znaki na migi, aby postąpił podobnie. Dość długo się sprzeciwiał, ale w końcu posłusznie wykonał czynność.

H: Louisku mój kochany. Kocham Cię! Ale musisz pogodzić się z faktem, że jestem z (T.I.). Wiem, że jest Ci ciężko po rozstaniu z Eleanor.

T: Ojej, Lou, nie wiedziałam. Tak mi przykro.

Ls: Już dobrze, dziękuję Wam. Muszę jakoś zwalczyć smutek... (T.I.), co robisz dzisiaj rano...?

Uśmiechnął się chytrze. Oczywiście żartował.

H: Chciałoby się. Niestety tylko szczęściarze są skazani na jej urok...

Spojrzał Ci głęboko w oczy. Chyba się zarumieniłaś.

H: Nareszcie udało mi się wywołać ten róż na policzkach. Wyglądasz z nim tak... tak... jakoś magicznie.

Uśmiechnęłaś się delikatnie. Harry prawił Ci cudowne komplementy. Teraz Louis odchrząknął.

Ls: A ja? A ja? A ja?

H: Tobie nie muszę tak schlebiać, bo Ty już to wszystko wiesz.

Ls: Może być.

H: Lou?

Ls: Tak?

H: Czemu Ty nie śpisz?

Ls: Obudziłem się. Ale już zmykam do siebie.

T: Ja też będę lecieć. Jest późno.

H: Odprowadzę Cię.

Ls: Ja też!

H: Nie!

Ls: Dobra, dobra. I tak bym się stąd nie ruszył. Spokojnie.

T: Harry!

H: Ja po prostu nie chcę, aby się przemęczał.... Serio...

T: Niech Ci będzie. Dobranoc Lou!

Ls: Branoc!

Poszliście.

H: Dobranoc. Kocham Cię. Śnij o mnie.

T: Ty też. Dobranoc.

Teraz to on nadstawił policzek.

T: Coś czuję, że Panu na dzisiaj wystarczy.

H: Ale ten dzień dopiero się zaczął! Jest kilka minut po północy!

T: Cicho wariacie, bo ludzi pobudzisz.

H: To szantaż. Buziak za milczenie.

T: Dlaczego ja z Tobą jestem?

H: Bo mnie kochasz!

T: Dobra, dobra. Już milcz.

Dałaś mu buziaka na dobranoc i kiedy on nastawił drugi policzek Ty weszłaś do apartamentu i zamknęłaś mu drzwi przed nosem. Nie zdążyłaś zrobić nic więcej, bo usłyszałaś strasznie hałaśliwy krzyk dobiegający z korytarza.

H: Oooo NIE!!! Zostawiła mnie tu samego!!! Na pastwę losu!!!!

Teraz szybko wyszłaś.

T: Harry! Zamknij się!

H: Samego!!!

Teraz turlał się po ziemi kontynuując przedstawienie.

H: Chce abym zginął samotnie!!! Jak PALEC!!!! Żebym zamarzł z zimna! Wtedy będzie miała spokój!!!!

Ktoś wyszedł z pokoju naprzeciwko.

T: Bardzo przepraszam za kolegę. Zapomniał wziąć tabletek.

Była to jakaś staruszka.

S: Oooo. Dziecko, czy to Harold Styles?

T: Niestety.

S: Oooo. Dziecko, czy mogę jego autograf?

H: Oczywiście.

Hazza szybko wstał z podłogi i podpisał Pani karteczkę.

S: Bardzo Ci dziękuję. A teraz bawcie się grzecznie dalej.

H: Dziękuję, do widzenia.

Zgodnie z poleceniem kobiety wrócił do swojego poprzedniego zajęcia.

H: Ginę!!! Ginę z miłości i z samotności!!!

W tej chwili wyszło więcej osób.

T: Czego Ty chcesz?!

H: Wpuść mnie!

Powiedział i wyszczerzył się szeroko.

T: Co?! Zwariowałeś.

H: To będę kontynuował.

O losie potworny!!! Skazujesz mnie na...!

T: Dobra już, dobra. Tylko się zamknij, proszę.

Powiedziałaś zrezygnowana. Na te słowa on uśmiechnął się szerzej i wparował do Twojego ‘mieszkania’. Teraz stałaś przed ludźmi, którzy patrzyli na Ciebie, jak na wariatkę.

T: Yyyy... Przepraszam... Kolega na głowę w dzieciństwie upadł i tak mu zostało... Yyyy... Dobranoc.

Weszłaś i energicznym ruchem ręki zatrzasnęłaś drzwi.

T: Idioto! Chcesz żeby mnie z hote... Harry? Harry, gdzie jesteś?

Weszłaś do swojego pokoju. Hazza leżał na Twoim łóżku udając, że śpi.

T: Jesteś wyjątkowo rozbawiony tej nocy.

Złapałaś piżamę i udałaś się pod prysznic. Potem wyszłaś.

T: Harry, ja idę do pokoju Em.

Nie usłyszałaś odpowiedzi, ale tak jak powiedziałaś, tak zrobiłaś. Położyłaś się na łóżku Em. Zamknęłaś powieki i próbowałaś zasnąć. Nagle...