Część 27 (2/2)

H: Czyli nie jesteś zła?

T: Dlaczego miałabym być?

H: Nieważne... Gemma, gdzie jest mama?

G: Poszła do sklepu, bo... cytuję: „Nie wiem, co lubi (T.I.). Muszę sprawić dobre pierwsze wrażenie.”.

H: Tiak.. Ty najwyraźniej nie uznajesz takiej zasady....

Uśmiechnął się chytrze.

G: Phi. A czemu mam udawać? Lubię piżamy.

Wtrącił się Lou.

Ls: Ja też. Najbardziej lubię spodnie. Chodzę w nich na co dzień.

G: Tak, wiem, Lou. Mówisz o tym za każdym razem, kiedy się spotykamy.

Ls: Jesteś siostrą Harrego, więc musisz wiedzieć o mnie wszystko.

G: Nie widzę w tym logiki, ale niech Ci będzie.

Chłopaki powstrzymywali śmiech.

Przyszła mama Hazzy.

MH: Gemma, pomóż!!!

Zamiast Gemmy do przedpokoju przyszedł Harry.

H: Cześć mamo!

Mama puściła torby z zakupami tak, jak stała i rzuciła się Hazzie na szyję.

H: A myślałem, że  na czułości mogę liczyć już tylko ze strony (T.I.).

MH: Co tak stoisz, Misiu? Może mnie przedstawisz?

H: Mamo, prosiłem, nie przy ludziach...

MH: No już dobrze, Misiu.

Harry westchnął głęboko. Weszli do salonu, do Was.

H: Chłopaków już znasz...

Ls, L, Z, N: Dzień dobry, Pani Styles.

H: Gemmę też...(zachichotał)

MH: Kontynuuj.

H: To jest Emma, moja przyjaciółka i dziewczyna Nialla.

MH: Iiiiiiiiii...

H: I jeszcze mój Skarb nad skarbami, perła, woda na pustyni, najczystszy diament i...

MH: Harry! To już wiem.

H: Ach, przepraszam. To jest (T.I.), moja najukochańsza dziewczyna, moje światło, to, dla czego żyję, to...

T: Harry, bo się zarumienię. Miło mi Panią poznać. Jestem (T.I.&T.N.).

MH: Mnie również. Jestem mamą Haroldka.

Pani Styles sprawiała wrażenie miłej osoby, ale widziałaś w jej oczach to coś, co sprawiało, że bałaś się wykonać jakiś gwałtowny ruch. Przyglądał Ci się uważnie z poważną miną. Po chwili jednak obdarowała Cię promiennym uśmiechem, który Ty odwzajemniłaś tym samym.

MH: Witaj w rodzinie!

Mama Hazzy mocno Cię przytuliła. Spojrzałaś na Harrego z zakłopotaniem i nadzieją, że zareaguje. Widziałaś u innych chęć wybuchu głośnym śmiechem, ale nikt się nie odważył.

H: Ymmmm... Mamo, może przygotujesz obiad?

MH: Och, tak! Na śmierć zapomniałam. Mam do Ciebie pytanie, (T.I.).

T: Tak?

MH: Nie znam Cię dobrze. Co lubisz?

T: Wszystko, co Pani przygotuje. (Oklepane, ale musisz być miła J)

MH: Nie pomaga mi to.

H: Mamo, to co ja. Meksykańskie żarcie.

MH: Ufff... To dobrze, bo więcej robić nie umiem, a zagonić Gemmę do kuchni to sztuka.

Niall burknął coś pod nosem. Mama Hazzy ma niestety bardzo dobry słuch.

N: A mnie to nikt nie zapyta, co lubię.

MH: Bo Ty lubisz wszystko, Pączuszku.

Wszyscy, z wyjątkiem Nialla, wybuchliście śmiechem. Mama Hazzy przygotowała taco’s. Podziękowaliście. Siedzieliście i rozmawialiście do 22.00. Pani Styles opowiedziała Wam kompromitujące sytuacje Haroldka, o jego pierwszej miłości, pierwszym pocałunku...

Ls: Właśnie! A Ty, (T.I.)? Z kim był Twój pierwszy pocałunek.

H: Właśnie! Co to był za palant? Jak go dorwę to już nie żyje.

T: Możesz zacząć kopać sobie grób.

H: Dlaczego? Uważasz, że sobie z nim nie poradzę?!

T: Nie. Po prostu to byłeś Ty, głupku.

Harrego zamurowało.

H: Czyli... To ja byłem tym pierwszym?

T: Tak.

E: A jeżeli ją zranisz to osobiście dopilnuję, abyś skończył w męczarniach.

N: Ona mówi poważnie. W szufladzie, obok łóżka ma dokładny plan pt.: „Jak wykończyć Harrego Stylesa?”. Bój się.

H: Przemyślę to, czy być z nią na wieki. To chyba odpowiednia decyzja, czyż nie, Słoneczko?

T: A skąd pewność, że z Tobą wytrzymam?

H: Nie masz wyjścia.

----------------------------------------------------------------

Hej!

Musi Ci wystarczyć, bo jestem śpiąca. Już w czwartek wyjeżdżam. Mam nadzieję, że przez to nie stracę zbyt wielu czytelników. Możesz mi obiecać, że za 8 dni, licząc od czwartku nadal będziesz czytać? Będę wdzięczna.

Kocham!!!

Od teraz będę się podpisywać tak: Niallerek <333