Część 23

25 luty, godz.: 12.00

_________________

Czas płynie nieubłaganie. Tak bardzo chciałabyś nie opuszczać Harrego i chłopaków. Pozostał miesiąc. Razem z Emmą bardzo oddaliłyście się od siebie. To trzeba zmienić. Jesteście u siebie. Chłopaki mają przez następny tydzień koncerty, więc nie ma ich.

T: Emma...

E: Tak?

Nigdy nie mówiłyście do siebie tak oschle. Bez żadnych emocji.

T: Bo ja zauważyłam, że...

E: Oddaliłyśmy się? Wiem.

T: Nie powinnyśmy coś z tym zrobić?

E: Nie. Nie trzeba.

T: Jak to?

E: Potrafię sobie poradzić. Już mam dwie nowe przyjaciółki. Zaraz przyjdą.

Ktoś zapukał. Emma rzuciła się na drzwi.

P#1: Witaj, Emmusiu!

P#2: Siemka, Złotko!

E: Och, Skarby! Jesteście!

P#2: Co tu robi taka ofiara?! To twoja służąca?

Nie wytrzymałaś. Pobiegłaś do pokoju i krzyczałaś najgłośniej, jak się da. Z szuflady wyjęłaś nóż i.............. Usłyszałaś:

K: (T.I.)!!!! Obudź się!!! Obudź się!!!!

Otworzyłaś oczy i nad Tobą stała wstrząśnięta Emma.

E: Co się dzieje?! Krzyczałaś!

Rzuciłaś się na nią z uściskiem. Z Twoich oczu wydobywały się łzy.

T: Emma, proszę, powiedz, że się przyjaźnimy, że nie masz nowych kumpelek, proszę, powiedz!

E: Oczywiście, że nie mam! Jestem Twoja! Twoja! Nie płacz! Nie płacz już!

T: Emma, Kocham Cię!!! Kocham Cię!!!

E: Też Cię Kocham! Uspokój się już. Dobrze?

T: Yhm.

Otarłaś łzy.

T: Gdzie chłopaki?

E: Pewnie u siebie w pokojach.

T: Ohhhh.... Który dzisiaj mamy?

E: Chyba 20 luty, a co?

T: Miałam straszny sen.

E: Opowiedz.

Powiedziałaś Em, co Ci się śniło. Kiedy skończyłaś, ona była zszokowana.

E: Nie... To straszne...

T: To było takie realne... Nie mogę....

E: Na szczęście to był tylko sen.

T: Nie możemy dopuścić, żeby stał się rzeczywistością.

E: W pełni się zgadzam. A teraz ubierz się i pójdziemy do nich. (T.I.)....

T: T..Tak?

E: Nie chcę Cię martwić, ale prawie za miesiąc wylatujemy... do Polski. Do domu. Trzeba im to powiedzieć.

T: Jak?

E: Nie wiem, ale musimy to zrobić szybko. Od początku wiedziałyśmy, że ta rozmowa nadejdzie. I jest.

T: Racja. Zrobimy to dzisiaj, albo jutro, albo...

E: Dzisiaj!

T: Dobrze...

E: Biegiem do łazienki. Musi Cię dobrze zapamiętać.

Chociaż się uśmiechała, widziałaś w jej oczach smutek. Łzy cisnęły się Wam do oczu, ale postanowiłyście, że będziecie twarde. Ubrałaś się:

Poszłyście do apartamentu obok. Otworzył Wam Louis w samych bokserkach i ze szczoteczką do zębów w ręce. Miał pianę w buzi i wokół niej.

Ls: Sześć dziewszyny. Haly i Nel posli na siakupy.

T: Lou. Po pierwsze: Spokojnie dokończ myć zęby, a po drugie: nie mów z pełną buzią, bo nic nie zrozumiałam.

Ls: Dopsze.

Z: Cześć Wam!

Zayn w samych majtkach mocno Was wyściskał.

E: Czy Wy nie macie w zwyczaju ubierać się?

Z pokoju wyszedł Liam.

L: Cześć! Chłopcy, ubierzcie się na miłość boską!

Z: Dobra, dobra...

----------------------------------------------------------------

To by było na tyle, bo jestem umówiona. Podoba się? Mnie nie, bo brak weny jest zabójczy. Mam nadzieję, że fragment ze snem jest ok. A jeśli chodzi o dni od 5 do 20 to Ty i Harry spotykaliście się codziennie. Chodziliście na lody, do kina, itp. Nie było potrzeby, aby o tym wspominać. Kocham Was!!! <333