Część 27

Za drzwiami usłyszeliście leniwe kroki po schodach, przekręcanie klucza w drzwiach i wrota się otworzyły, a za nimi Gemma w... piżamie?! Na początku zobaczyła tylko Harrego, potem resztę zespołu, Emmę i dopiero Ciebie. 

Jednak jej wzrok powrócił do Em. Gemma złapała ją za rękę i pociągnęła do środka. Em była tak zszokowana, że nie zdążyła zareagować. Harry też nie krył swojego zaskoczenia. Fakt. Kiedy byłyście młodsze, na koloniach często mylono Wasze imiona. Miałyście podobny styl, kolor włosów... Nadal jesteście podobne, ale żeby aż tak?! Kiedy Hazza się ocknął ruszył za Gemmą, która żwawym krokiem oprowadzała Em po domu.

G: A to jest kuchnia. Harry pomagał ją urządzać. Wiele o Tobie mówił, opowiadał, że jesteś piękna, ale aż tak? Nie spodziewałam się. Przynajmniej nie jesteś plastikową blondynką. Harry jeszcze nigdy nie zapoznał swojej dziewczyny z mamą, więc musisz być naprawdę wyjątkowa.

Wkroczył Harry.

H: Gemma, ale to jest dziewczyna...

G: Tak, tak, wiem. To jest dziewczyna Twoich marzeń.

H: Nie. To jest dziewczyna Nialla.

Gemma patrzyła raz na Emmę, raz na Hazzę.

G: Czyli... Ta dziewczyna, którą trzymałeś za rękę jest Twoją dziewczyną, a...

H: A ta, którą trzymał Niall jest jego.

Chwila ciszy. W międzyczasie ulotniła się Em.

G: I to nie jest Twoja dziewczyna?

H: Nie, geniuszu.

G: Ouuuuu... Wtopa.... W takim razie....

Gemma podbiegła do Ciebie i zaczęła ściskać.

G: Witaj w rodzinie! A więc Ty jesteś (T.I.)! Taka piękna, jak mówił nasz Haroldek. Idealna. Kupujesz to?

T: Tak. Jesteś wspaniałą aktorką.

Wybuchłyście śmiechem.

-------------------------------------------------------

Idę z Anią na miasto, więc kontynuacja części 27 będzie, jak wrócę. To trochę potrwa :D