Część 13 (po części pechowa, po części szczęśliwa)

Ty rzuciłaś się za nim. Wskoczyłaś do prawie zamarzniętej wody. Otworzyłaś oczy. Szukałaś go wzrokiem. Kiedy Cię zobaczył podpłynął do Ciebie i wynurzyliście się z wody. Złapaliście oddechy.

H: (T.I.), Kocham Cię i nigdy Cię nie zdradziłem!!!

T: Harry, co Ty chciałeś zrobić?!

H: Nie potrafiłbym żyć z myślą, że cierpisz! Mnie też to zabolało, a kiedy powiedziałaś, że nie chcesz mnie znać stwierdziłem, że nie ma sensu dalej żyć!

T: Harry!!! Nigdy tak nie rób!!! Pomyślałeś, ile krzywdy sprawiłbyś tym swoim fanom?! Chłopakom?! Mnie?!

H: (T.I.), przepraszam, Kocham Cię!!!

T: Ja też Cię Kocham, ale wychodź z tej wody, bo zamarzniemy!

Harry objął Cię mocniej niż zwykle. Tak, jakby nie chciał Cię już nigdy, przenigdy puścić. Wyszliście z wody, on Cię nie puszczał. Usiedliście na ziemi. Padał śnieg, był (-10) stopni, a Wy byliście całkiem mokrzy. Nie przeszkadzało Wam to. Byliście pochłonięci sobą.

H: Kocham Cię!

T: Harry, jak to się stało?! Z kim się całowałeś?!

H: Tylko z Tobą!

T: Ale ja nie jestem blondynką!

H: Nie zwrócili uwagi, a moje dotychczasowe partnerki były zazwyczaj blondynkami, więc stwierdzili, że Ty też jesteś!

T: Harry! Nie zostawiaj mnie więcej, dobrze?!

H: Nigdy!

Całował Cię teraz tak, że zapomniałaś o wszystkim! O śniegu, o jeziorze, o Em! Skupiłaś się tylko na tym jednym pocałunku. Nie wiesz ile on trwał, ale wydawało Ci się, że wieczność. W końcu tę chwilę przerwali Wam chłopcy i Em (nazwijmy Emmę, Liama, Louisa, Nialla i Zayna bandą, dobrze?).

Ls: Kur*a, Harry, co Ty odpier*alasz?!

L: Louis! Spokój!

Z: Harry, pogrzało Cię?! Wiesz jakiego ataku dostałem?!

N: Hazza! Ja nic nie zjadłem przez Ciebie! Jest pora obiadu! Wiesz co to znaczy?! Będę miał skurczony żołądek! Wiesz o ile więcej jedzenia się zmarnuje?! Zdajesz sobie z tego sprawę?!

E: A Ty tylko o żarciu! Patrzcie, oni się pogodzili!

Ls: O kurwwww... To znaczy... O kurczę, Hazz, skoro jeszcze nie popełniłeś samobójstwa, możesz spokojnie zacząć uciekać!!!

Wstaliście, on Cię wciąż nie wypuszczał z objęć.

L: O rany, Wy jesteście cali mokrzy!

H: No tak, przecież zmarzniesz! Będziesz chora!

T: Ty też, ale spójrz na to tak: będziemy się sobą opiekować.

Pocałowałaś go w policzek. On przytulił Cię mocniej. Bałaś się, że zmiażdży Ci kości, ale przynajmniej zmarłabyś w objęciach Harrego Stylesa J.

H: Jeżeli stawisz sprawę w ten sposób... (brewki)

E: O nie! Nie ma mowy! Nie pozwalam! Macie mi tu być zdrowi! Jasne?!

T i H: Jasne!

N: A teraz wracać do hotelu i pod kołdrę!

H z figlarnym uśmieszkiem: Jedną kołdrę? (brewki)

N: Szczerze? Mało mnie to obchodzi!

T: Harry, nie pozwalasz sobie?

H: Ty mi już chyba wszystko wybaczysz, nie?

T: Głupek.- poczochrałaś go po czuprynie- Ale mój.

Pocałowaliście się.

Z: Yghm. Możemy wracać? Jest dosć zimno.

H: Sorki.

 

Wszyscy udaliście się w stronę hotelu. Doszliście po chwili. Harry bez słowa wszedł z Tobą do Twojego pokoju. Nie miałaś nic przeciwko. Usiedliście na łóżku. Popatrzyłaś na niego. On na Ciebie. Udałaś się więc do łazienki, wykąpałaś i przebrałaś w piżamę. Kiedy wyszłaś Hazza spał już w swoich bokserkach. Przykryłaś go więc, pocałowałaś w policzek i położyłaś się na drugim końcu łóżka. Po chwili Harry Cię przytulił, usłyszałaś za sobą:

H: Dobranoc śliczna. Kolorowych snów.

T: Kocham Cię.

H: Ale ja Ciebie bardziej.

Nie chciałaś się kłócić, bo wiedziałaś, że nic dobrego z tego nie wyjdzie.

T: Dobranoc.

Zasnęłaś.

1 luty, godz.: 10.00

________________

Obudził Cię piękny zapach. Tak, to był jego zapach. Harry jeszcze spał. Spojrzałaś na kalendarz. O nie!!! Urodziny Hazzy! Zapomniałaś! Teraz wszystko robiłaś szybko i cicho. Wstałaś, wzięłaś prysznic, ubrałaś się, uczesałaś i z torbą wybiegłaś z hotelu do galerii. Kupiłaś wszystko: balony, serpentyny, śmieszne czapeczki, etc. Wróciłaś do hotelu. Obudziłaś bandę i razem poszliście udekorować recepcję, stołówkę, korytarz, Twój apartament, ich apartament... Hazza ciągle spał. Poleciałaś na dół zrobić mu śniadanie. Wróciłaś z tacą w rękach. Za Tobą stała banda. Z hukiem otworzyłaś drzwi do pokoju i wszyscy śpiewaliście Harremu Happy Birthday. On zaspany przetarł oczy, popatrzył po bandzie i kiedy zobaczył Ciebie uśmiechnął się od ucha do ucha. Ty podeszłaś do niego, wręczyłaś mu tacę i ... I nie dostał żadnego buziaka. Dopiero gdy banda dawała mu prezenty Ty skapnęłaś się, że nic mu nie kupiłaś. Ulotniłaś się z przyjęcia i udałaś do galerii. Po ok. 2 godzinach wracając przez park usiadłaś na ławce i zrezygnowana rozpłakałaś się. Podbiegł do Ciebie Hazza.

H: Co się stało?!

T: Harry, co tutaj robisz?

Otarłaś łzy.

T: Przecież są Twoje urodziny.

H: I chciałbym je spędzić z Tobą.

Przytulił Cię i pocałował w czoło.

H: A teraz powiedz mi, czemu płaczesz?

Szlochając mówiłaś:

T: No bo... Ja... Nic Ci nie kupiłam... I... Zrozumiem... jeśli mnie zostawisz...

Wybuchłaś płaczem.

H: Bo*e, nawet tak nie myśl!

Przytulił Cię jeszcze mocniej i w między czasie całował.

H: Jak mogłaś pomyśleć..., że bym Cię zostawił?!  ...Zorganizowałaś przyjęcie, ...śniadanie do łóżka, ...znosisz mnie, ...czego więcej mogę chcieć?!...*

*...- całusy

T: Kogoś, kto nie zapomni kupić Ci prezentu na urodziny!!!

Znowu płacz.

H: Kochanie... nie mów tak... Kocham Cię!... Kocham Cię!...

T: Przepraszam...

H: Nie ma za co. A teraz chodź, bo bez ciebie to nie to samo.

Otarł Ci łzy i poszliście do hotelu.